Miesiąc: styczeń 2021

Przepisy związane z przeprowadzeniem próbnej ewakuacji

Z każdego miejsca w budynku, w którym przebywają ludzie, muszą być zapewnione warunki pozwalające na przeprowadzenie szybkiej i bezpiecznej ewakuacji. Aby zadbać o efektywność jej przebiegu, konieczne jest systematyczne przeprowadzanie specjalnych prób. W ten sposób uzyskać można protokół zawierający wykaz ewentualnych nieprawidłowości, a na jego podstawie szybko wprowadzić zmiany pozwalające na zwiększenie skuteczności zabezpieczeń na wypadek prawdziwej ewakuacji. Próbna ewakuacja przepisy Obowiązek praktycznego sprawdzania organizacji oraz warunków ewakuacji dotyczy właścicieli lub zarządców obiektów użytkowanych przez ponad 50 osób, niezakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi IV. Zgodnie z aktualnym Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, próbną ewakuację należy przeprowadzić przynajmniej raz na dwa lata. Jeżeli w obiekcie cyklicznie zmienia się grupa powyżej 50 użytkowników, procedura ta powinna być dokonana co najmniej raz na rok, w terminie nieprzekraczającym 3 miesięcy od momentu rozpoczęcia korzystania z budynku przez nowych użytkowników. Jeżeli obiekt zawiera strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi II, zakres próbnej ewakuacji powinien być uzgodniony z komendantem Państwowej Straży Pożarnej. Dotyczy to także budynków zakwaterowania osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. Przebieg prawidłowej ewakuacji W przypadku powstania zagrożenia, głównym obowiązkiem wszystkich osób przebywających w obiekcie jest współpraca oraz podporządkowanie się poleceniom kierownika akcji ratowniczej do momentu przybycia jednostek Państwowej Straży Pożarnej. Osoby nieuczestniczące w akcji ratowniczej muszą ewakuować się najkrótszą drogą ewakuacyjną, odpowiednio oznakowaną i znajdującą się poza strefą objętą pożarem lub na zewnątrz danego budynku. Ewakuację rozpoczyna się od stref, w których powstał pożar lub tych znajdujących się bezpośrednio na drodze rozprzestrzeniania się ognia. W jej przebiegu konieczne jest wyłączenie dopływu prądu i przeciwdziałanie panice, a także korzystanie z ciągów klatek schodowych zamiast wind. Bez potrzeby nie powinno się otwierać drzwi do pomieszczeń objętych pożarem, ponieważ nagły dopływ powietrza gwałtownie zwiększa rozprzestrzenianie się ognia. Kiedy ewakuacja zostanie zakończona, należy sprawdzić stan osobowy. Przy jego niezgodności i podejrzeniu, że ktoś pozostał w strefie zagrożonej, należy zgłosić ten fakt jednostkom ratowniczym oraz ponownie sprawdzić pomieszczenia budynku.

Więcej

Co powinna zawierać instrukcja ppoż.?

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego to istotny dokument, który obowiązuje przez cały okres użytkowania budynku. Obiekty, które muszą być wyposażone w instrukcję, jej formę oraz informacje, które powinna zawierać określa Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Instrukcja przeciw pożarowa — gdzie obowiązuje? Budynki, które muszą być wyposażone w instrukcję bezpieczeństwa pożarowego określa ust. 1 i 8 rozporządzenia z 2010 roku. Zgodnie z przepisami w instrukcję muszą być wyposażone wszystkie obiekty lub stanowiące odrębne strefy pożarowe części tych obiektów, jeżeli są one wykorzystywane jako miejsce: – użyteczności publicznej, – zamieszkania zbiorowego, – produkcyjne, – magazynowe, – inwentarskie. Ponadto w wymienionych obiektach musi występować strefa zagrożenia wybuchem. Wyjątek od tych zapisów stanowią: – budynki lub istniejące w ich ramach odrębne strefy pożarowe, których kubatura brutto nie przekracza 1 000 m3 (nie dotyczy budynków inwentarskich), – budynki inwentarskie, których kubatura nie przekracza 1 500 m3, – strefy pożarowe obiektów innych niż budynek, o ile ich powierzchnia nie przekracza 1 000 m3. Obowiązkowe elementy instrukcji przeciwpożarowej Zgodnie z wytycznymi w pkt 1 wszystkie instrukcje bezpieczeństwa pożarowego muszą zawierać szereg informacji, które pozwolą na efektywne ratowanie osób i mienia w przypadku pożaru. Do niezbędnych zapisów i, które muszą być zawarte w instrukcji zalicza się m.in. informacje o: – warunkach ochrony przeciwpożarowej, – wyposażeniu przeciwpożarowym, – przeglądach i czynnościach konserwujących sprzęt przeciwpożarowy, – sposobie działania, gdy pojawi się pożar lub inne zagrożenie, – rzeczywistym sposobie przeprowadzenie ewakuacji, – sposobie informowania użytkowników obiektu o obowiązujących przepisach przeciwpożarowych, o treści instrukcji ppoż. oraz o zdaniach i obowiązkach w zakresie ochrony przeciwpożarowej, którym będą podlegać. Ponadto instrukcja musi zawierać szczegółowy plan obiektu wraz z jego usytuowaniem oraz teren przyległym. Tak sporządzona instrukcja musi być przekazana do właściwego Komendanta Powiatowej/Miejskiej PSP. Należy mieć na uwadze, że ze względu ważność dokumentu, jakim jest instrukcja przeciwpożarowa może być on tworzony jedynie przez wykwalifikowane osoby. Z tego względu zaleca się przekazywanie tworzenia fachowych instrukcji uprawnionym do tego podmiotom. Dzięki temu można mieć pewność, że będzie ona zgodna z prawem.

Więcej

Jakie przepisy ppoż obowiązują w magazynie

Magazyny są przeznaczone do przechowywania w nich towarów lub półproduktów. Te, z uwagi na swoje właściwości, mogą charakteryzować się mniejszą lub większą palnością – dlatego należy dostosować poziom zabezpieczeń do potencjalnego zagrożenia. Jakie przepisy ppoż obowiązują w magazynie? Klasyfikacja magazynów Tego typu pomieszczenia, służące do przechowywania towarów, są klasyfikowane jako produkcyjno-magazynowe (w skrócie PM). Obecnie obowiązujące przepisy prawne narzucają obowiązek przyporządkowania każdego budynku do określonej kategorii, oznaczonej literami od A (najwyższa odporność pożarowa) do E (najniższa odporność pożarowa). Przyporządkowania tego dokonuje się w oparciu o przybliżoną gęstość obciążenia ogniowego oraz w zależności od tego, do której grupy wysokości przypisano budynek. Jednocześnie, w przypadku planowanych prac remontowo-modernizacyjnych lub w fazie projektowania – należy wziąć pod uwagę, że w przypadku podziemnych magazynów powierzchnie pożarowe nie mogą przekroczyć 50% ogólnej powierzchni. W oparciu o odpowiednie przepisy określa się maksymalne powierzchnie stref pożarowych w magazynach. Ustawodawca dopuszcza możliwość ich rozszerzenia nawet o 150%, w przypadku zastosowania odpowiednich elementów infrastruktury przeciwpożarowej. Zalicza się do nich stałe, wodne urządzenia gaśnicze (dające możliwość podwojenia powierzchni strefy pożarowej) oraz samoczynne narzędzia oddymiające (pozwalające na powiększenie powierzchni strefy pożarowej o kolejnych 50%). Ewakuacja to podstawa Oprócz zastosowania odpowiednich materiałów, a także ewentualnych urządzeń przeciwpożarowych, niezbędne jest zapewnienie pracownikom bezpiecznej i możliwie jak najkrótszej i najbezpieczniejszej drogi ewakuacji na wypadek pożaru. W tym przypadku ważne jest odpowiednie rozplanowanie drogi ewakuacyjnej, ale również oszacowanie, ile osób jest w stanie realnie wydostać się z budynku w razie pożaru. Konieczne jest w takim przypadku obliczenie maksymalnej ilości pracowników w oparciu o informację, że każda osoba pracująca w magazynie musi mieć minimum 30m2 powierzchni użytkowej dla siebie. To oznacza, że hala magazynowa o powierzchni użytkowej 3000m2 może zatrudniać maksymalnie 100 pracowników w trakcie jednej zmiany. Kolejną kwestią o dużym znaczeniu w przypadku ewakuacji ma zapewnienie odpowiedniej drogi ewakuacyjnej, nie oddalonej zanadto od stanowisk pracy. Również ta kwestia jest jasno określona w przepisach i ściśle uzależniona od gęstości obciążenia ogniowego. Gdy parametr ten przekracza dla danego budynku 500 MJ/m2, a jednocześnie budynek liczy więcej niż jedno piętro – długość przejść ewakuacyjnych może mierzyć maksymalnie 75 metrów. W przypadku gdy gęstość obciążenia ogniowego jest mniejsza niż 500 MJ/m2 z jednym piętrem, a także w odniesieniu do budynków parterowych – długość przejść ewakuacyjnych to maksymalnie 100 metrów. Drogi pożarowe można wydłużyć o 50% gdy zamontowana jest instalacja tryskaczowa, a także o kolejne 50% w sytuacji, w której w magazynie znajduje się instalacja oddymiająca. Dodatkowo, przepisy dają również możliwość wydłużenia przejścia ewakuacyjnego o 25%, jeśli hala magazynowa jest wyższa niż 5 metrów.

Więcej

Choroba zawodowa- co warto o niej wiedzieć?

Nie każdy wie, czym jest choroba zawodowa. Zgodnie z obowiązującą definicją jest to schorzenie będące wynikiem długotrwałego oddziaływania szkodliwych czynników w środowisku pracy. Wiele zależy oczywiście od pełnionej funkcji – niemal każde stanowisko posiada listę konkretnych chorób zawodowych. Ważne jest jednak to, aby diagnoza była bezsporna – musi zostać postawiona przez niezależnego specjalistę, czyli lekarza orzecznika. Kiedy można zdiagnozować chorobę zawodową? Mogłoby się wydawać, że chorobę zawodową można zdiagnozować wyłącznie wtedy, kiedy pracujemy. Nie jest to prawdą! Oczywistym jest, że skutki złych warunków pracy mogą nieść działanie długofalowe. Istnieje więc duże prawdopodobieństwo, że schorzenie rozwinie się po zakończeniu aktywności zawodowej. W taki przypadku diagnoza musi jednak zostać wyznaczona w odpowiednim czasie – okres, kiedy możemy mówić o chorobie zawodowej jest określony w przepisach. W każdym przypadku jest on inny, a więc należy zapoznać się z aktualnym wykazem, który jest powszechnie dostępny. Od czego zacząć? Z pewnością niejedna osoba podejrzewa u siebie chorobę zawodową, jednak nie ma pojęcia, w jaki sposób potwierdzić swoje przypuszczenia. Nie jest to tak skomplikowane, jak mogłoby się wydawać, jednak ilość formalności jest całkiem spora. Pierwszym krokiem jest zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej – może zrobić to pracodawca, pracownik lub były pracownik. Należy zgłosić się do lekarza świadczącego profilaktyczną opiekę zdrowotną lub bezpośrednio do organów orzekających, czyli okręgowego inspektora pracy lub państwowego inspektora sanitarnego. Bardzo ważne jest to, aby zgłosić się do właściwej jednostki. Rozpoznanie choroby zawodowej Za rozpoznanie choroby zawodowej odpowiada uprawniony do tego lekarz orzecznik, który świadczy swoje usługi w konkretnej placówce medycznej. Orzeczenie posiada postać specjalnego druku, gdzie znajduje się potwierdzenie wystąpienia schorzenia zawodowego. Oczywiście specjalista może również stwierdzić, że brak jest jednoznacznych wskazań. Nie zawsze zgadzamy się z orzeczeniem lekarza – mamy 14 dni na odwołanie się od jego decyzji. Dzięki temu zostanie wyznaczony nowy termin badania, a proces zostanie wznowiony. Z wiadomym względów jest ono przeprowadzane przez innego lekarza orzecznika. Stwierdzenie choroby zawodowej Oświadczenie lekarskie nie jest równoznaczne ze stwierdzeniem choroby zawodowej – wiele osób nie ma dostatecznej wiedzy na ten temat. Posiadany dokument musimy dostarczyć do odpowiedniego organu (właściwego państwowego inspektora sanitarnego). Konieczne jest wydanie dokumentu, który potwierdza, że mamy do czynienia z chorobą zawodową. Ci, którzy nie zgadzają się z treścią orzeczenia mogą odwołać się od niego w ciągu 14 dni od daty jego otrzymania. Warto wiedzieć, że w przypadku chorób zawodowych możemy ubiegać się o świadczenia – nie ma znaczenia, czy jesteśmy aktualnie zatrudnieni, czy zakończyliśmy już aktywność zawodową. Są one wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Więcej

Kto musi przechodzić szkolenie BHP

Szkolenia BHP stanowią bardzo ważny element funkcjonowania przedsiębiorstwa ponieważ to pracodawca jest odpowiedzialny za przeszkolenie i  zapewnienie swoim pracownikom odpowiednich warunków do pracy. Stanowi o tym Kodeks Pracy, w którym jest bardzo dokładnie określone, że zarówno pracodawca jak i jego pracownicy muszą znać przepisy oraz przejść odpowiednie szkolenie BHP. Obowiązek ten powinien być dopełniony jeszcze przed podjęciem pracy a w późniejszym czasie należy pamiętać o badaniach okresowych zgodnie z terminami określonymi przez ustawodawcę dla poszczególnych typów zawodów, wynikających z nich obowiązków i ryzyk zawodowych z nimi związanych.  Dlatego zarówno pracodawca, kadra kierownicza oraz pracownicy muszą przejść odpowiednie dla swojego stanowiska pracy szkolenie z zakresu BHP Szkolenie BHP pracodawcy   Odbycie szkolenia BHP wymagane jest też przez pracodawcę, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążącym na nim obowiązków. Szkolenie to musi też być okresowo powtarzane. Podczas takiego szkolenie pracodawca dowiaduje się o obowiązkach ochrony zdrowia i życia pracowników. Ogólne zalecenia dotyczące postępowania w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia, oraz zagadnienia związane z udzielaniem pierwszej pomocy. Podczas szkolenia omawiane są także kwestie ochrony pracowników znajdujących się pod szczególną ochroną tj. pracownic w ciąży, karmiących piersią, pracowników niepełnosprawnych czy też  pracowników młodocianych. Poruszane są też kwestie wypadków w pracy i wszelkich formalności, które są z nimi związane. Warto zaznaczyć, że w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej przedsiębiorca nie ma obowiązku przejść szkolenia BHP, nie mniej jednak może wziąć udział w szkoleniu z własnej woli. Szkolenie BHP kadry kierowniczej  Warto zwrócić także uwagę, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa kadra kierownicza powinna przejść pierwsze szkolenie okresowe do 6 miesięcy od chwili podjęcia pracy na stanowisku. Szkolenie takie powinno być przeprowadzane nie rzadziej niż raz na 5 lat. W ramach szkolenia kadra kierownicza otrzymuje niezbędne informacje aby poprawnie ocenić ryzyko i zagrożenia występujące na podległym im stanowiskach pracy. Bardzo istotnym elementem jest także umiejętna analiza zagrożeń oraz możliwości wykluczania ich w środowisku pracy podwładnych.  Szkolenie BHP dla pracowników  Jak już wcześniej zostało wspomniane pracodawca ma obowiązek przeszkolić pracownika z zakresu BHP, przed przystąpieniem do pracy.  W ramach takiego szkolenia pracownik dowiaduje się miedzy innymi o jego prawach i obowiązkach wobec pracodawcy, podstawowe kwestie związane z przepisami BHP, przepisy przeciwpożarowe,  dowiaduje się o ryzyku i zagrożeniach występujących podczas wykonywania pracy . Bardzo ważnym elementem szkolenia są kwestie odpowiedzialności za łamanie przepisów BHP zarówno przez pracownika jak i pracodawcy.  Pracownik powinien w ramach szkolenia zapoznać się i przejść instruktaż nowego stanowiska pracy.  Szkolenia takie muszą odbywać się cyklicznie tak, aby pracownik był na bieżąco ze zmieniającymi się przepisami oraz mieć świadomość swoich praw i obowiązków.  Szkolenie BHP w czasie Covid-19  W związku z tym, że szkolenie BHP to obowiązek, którym objęty jest każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę, rodzi się pytanie co w sytuacji ograniczonych kontaktów ze względu na zagrożenie epidemiologiczne.  Dzięki rozwojowi technologicznemu bez problemu można przeprowadzić takie szkolenia zarówno w trybie stacjonarnym jak i online. Dlatego jeśli szukasz rozwiązań, które Cię interesują zapraszamy do bezpośredniego kontaktu z naszym biurem. 

Więcej

Dotacje ZUS.

Niespełna tydzień temu Zakład Ubezpieczeń Społecznych ogłosił nabór wniosków o dofinansowanie projektów w ramach poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy. Program skierowany jest na utrzymanie zdolności do pracy przez cały okres aktywności zawodowej. Wnioski można składać od 27 lipca do 31 sierpnia. Jako podstawowy cel konkursu wybrano oczywiście poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy, zmniejszenie zagrożenia wypadkami i chorobami zawodowymi. Jakie działania będą przedmiotami dofinansowywania? Dotacje ZUS. Dokonano wyboru obszarów technicznych, w których mieszą się działania. Jest to przede wszystkim bezpieczeństwo instalacji technicznych, maszyn, urządzeń i miejsc pracy oraz urządzenia chroniące przed hałasem i drganiami mechanicznymi, oraz promieniowaniem elektromagnetycznym. Kwalifikują się także działania związane z oświetleniem miejsc i stanowisk pracy oraz ochrona przed promieniowaniem optycznym czy ochrona przed energią elektryczną i elektrycznością statyczną. Wszystkie urządzenia oczyszczające i uzdatniające powietrze oraz urządzenia mechanicznej wentylacji powietrza, także będą uznane za odpowiednie do projektu. Dofinansowaniu podlega także sprzęt i urządzenia służące poprawie bezpieczeństwa pracy na wysokości, w zagłębieniach i innych strefach pracy oraz sprzęt i urządzenia służące ograniczeniu obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Nie zapominajmy również o sprzęcie i urządzeniach służących poprawie bezpieczeństwa pracy w przypadku narażenia na czynniki chemiczne i szkodliwe czynniki biologiczne, który podobnie ujęty jest w projekcie. Dotacje ZUS. Kto może wziąć udział w konkursie? Do konkursu może przystąpić płatnik składek, który nie zalega z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne oraz z opłacaniem podatków. Nie znajduję się w stanie upadłości, pod zarządem komisarycznym, w toku likwidacji, postępowania upadłościowego lub postępowania układowego z wierzycielem. A także nie ubiega się o kolejne dofinansowanie przed upływem 3 lat od dnia zwrotu dofinansowania, do którego został zobowiązany i nie ubiega się o kolejne dofinansowanie przed upływem 3 lat od dnia wypłaty przez ZUS całości ostatniego dofinansowania. Co zrobić, aby ubiegać się o dofinansowanie? Na początek należy pobrać wszystkie wymagane dokumenty ze strony konkursu na dotacje ZUS i zapoznać się z regulaminem. Wypełnić Wniosek samodzielnie lub skorzystać z pomocy Ekspertów ds. dofinansowania. Następnie przygotować wersję elektroniczną oraz papierową (wszystkie dokumenty powinny być w formie dokumentu z rozszerzeniem .pdf oraz nie większe niż 7 000 kB). Opracowany szczegółowy wniosek i wszystkie konieczne załączniki, należy przesłać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za pomocą strony www. Należy pamiętać, aby podpisać wersję papierową Wniosku i złożyć go w swojej placówce ZUS lub wysłać pocztą. W razie problemów można skorzystać z pomocy, wysyłając zgłoszenie poprzez formularz na stronie https://dotacjezus.pl/wniosek_zus_bhp/ Na wyniki konkursu, trzeba będzie poczekać, ponieważ ZUS ogłosi je do 31 grudnia 2020 r.

Więcej

Oceny ryzyka zawodowego

Jednym z podstawowych obowiązków każdego pracodawcy względem swojego pracownika, jest dokonanie oceny ryzyka zawodowego. Przygotowanie takiej oceny i odpowiednie udokumentowanie ryzyka związanego z pracą na danym stanowisku jest czynnością niezbędną do tego, aby pracownik mógł w pełni bezpiecznie wykonywać swoje zawodowe obowiązki. Czym jednak jest taka ocena ryzyka zawodowego i kto konkretnie powinien ją posiadać? Czym jest ocena ryzyka zawodowego? Czytając kodeks pracy, bez trudu można znaleźć zapis, że pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia każdemu pracownikowi bezpiecznego miejsca pracy. Oprócz jednak tego zobowiązany jest zapewnić mu badania lekarskie, a także, co być może najważniejsze, musi zapoznać pracowników z tym, co im grozi podczas wykonywania swoich obowiązków na danym stanowisku pracy. I ten właśnie ostatni punkt jest szczególnie ważny, ponieważ zobowiązuje on pracodawcę do tego, aby ocenił, a także udokumentował szczegółowo potencjalne ryzyko zawodowe, które towarzyszy pracy na danym stanowisku. Mało tego, musi zapewnić odpowiednie środki do tego, aby ryzyko to skutecznie zminimalizować, tak aby praca ta była nie tylko możliwa do wykonania, lecz przede wszystkim w miarę możliwości bezpieczna. Ocena ryzyka zawodowego to oprócz tylko sporządzania samego raportu i danej oceny, również informacje przekazane pracownikowi. Pracownik musi być świadomy ryzyka, jakie towarzyszy danej pracy, a także wiedzieć, jakie są dostępne środki ku temu, aby to ryzyko zminimalizować podczas codziennego wykonywania swoich obowiązków. Szczegółowe aspekty oceny ryzyka zawodowego Co konkretnie powinna zawierać w sobie taka ocena? Jakie szczegółowe informacje dotyczące miejsca pracy powinny być w niej zawarte? Najważniejszą sprawą podczas dokonywania takiej oceny, jest wzięcie pod uwagę miejsca znajdowania się stanowiska pracy. Szczególnie ważne są takie aspekty, jak jego powierzchnia, wysokość, czy też nawet ilość okien, które znajdują się w danym pomieszczeniu. To jednak nie koniec, ponieważ ocena ryzyka wykonywanej na danym stanowisku pracy, koniecznie musi zwierać w sobie oczywiście same czynności, które podczas tej pracy będą realizowane. Jest to niezwykle ważne, ponieważ nie tylko miejsce pracy, ale również i same wykonywane codziennie zadnia, mogą stanowić niemałe zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pracownika. Szczególnie dotyczy to pracowników, którym zagraża porażenie prądem, czy też tych, którzy obsługują duże maszyny i automaty produkcyjne. Na koniec każda tego typu ocena ryzyka, musi posiadać zawarte w sobie podsumowanie, które określać będzie każdy czynnik obecny i występujący na miejscu pracy, który może stanowić realne lub tylko potencjalne zagrożenie. Wraz z oczywiście wymienionymi środkami zaradczymi, które będą w stanie zminimalizować ich ryzyko.

Więcej

Środki ochrony indywidualnej w czasie koronawirusa.

Zbiór reguł regulujący zasady bezpiecznego wykonywania pracy BHP, zawarty jest w Rozporządzeniu  Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Określa on prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika w zakresie BHP, oraz istotne kwestie związane ze stosunkiem pracy. Do najważniejszych należą: profilaktyka i ochrona zdrowia,  warunki techniczne budynków , szkolenia w zakresie bhp, czynniki szkodliwe i uciążliwe wypadki przy pracy oraz  środki ochrony indywidualnej. W szczególności ta ostatnie kwestia wymaga szczegółowego omówienia, głównie ze względu ma pandemię koronoawirusa. BHP w czasie Covid Sytuacja zagrożenia epidemiologicznego jest wyjątkowa i nakłada na pracodawcę szczególne obowiązki związane z zapewnieniem pracownikowi  niezbędnego wyposażenia ochronnego. Rozporządzenie mówi iż pracodawca musi dostarczyć odzież i obuwie robocze w przypadku gdy odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub zabrudzeniu lub gdy występują szczególe wymogi technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. W przypadku epidemii koronawirusa występuje zbieg przesłanek w odniesieniu do konieczności wyposażenie pracownika w szczególne formy zabezpieczenia. Należy pamiętać iż inne będą względem pracownika fizycznego linii produkcyjnej,  sprzedawcy, a inne względem pracownika służby zdrowia pracującego w miejscach szczególnie narażonych na możliwość  zarażenia wirusem. Obowiązek zapewnienia środków ochrony indywidualnej jest jednym z najważniejszych obowiązków pracodawcy. Zgodnie z wymienionym powyżej rozporządzeniem jest to  wyposażenie przewidziane do noszenia lub trzymania przez pracownika  celem  ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń, mogących mieć wpływ na jego bezpieczeństwo i zdrowie. Do takich środków należą środki ochrony twarzy i oczu np. gogle ochronne czy przyłbice z poliwęglanu chroniące przed bezpośrednia możliwością dotarcia wirusów i bakterii do dróg oddechowych i oczu. Ważna jest też stosowanie ochrony dróg oddechowych przed aerozolami które służą transmisji patogenów. Środki ochronne Należy używać środków posiadające odpowiednie certyfikaty celem zapewnienia jak najlepszej ochrony pracownika i uniknięcia ewentualnej sankcji ze strony instytucji kontrolnych np. Państwowej Inspekcji Pracy. W odniesieniu do wspomnianych powyżej pracowników służby zdrowia katalog środków ochrony indywidualnych jest dość szeroki, poza wspomnianymi powyżej należą do nich kombinezony ochronne, rękawice silikonowe, nitrylowe, płyny antyseptyczne na bazie etanolu, półmaski filtracyjne, i inne zapewniające bezpieczeństwo. Niedopuszczalne są sytuacje braków środków ochrony indywidualnej lekarzy, pielęgniarek i ratowników związane z pandemią  korona wirusa mające miejsce obecnie w polskich szpitalach i przychodniach. Braki sprzętu ochronnego rekompensowane są dostarczaniem ręcznie szytych maseczek bez certyfikatu, oraz drukowanych gogli ochronnych. Może to w przyszłości stanowić podstawę ewentualnego roszczenia podniesionego przed sądem pracy, o dopuszczenie do pracy bez wymaganych środków ochrony osobistej. Oczywiście środki ochrony indywidualnej, powinny być dobierane z uwzględnieniem specyfikacji i stanowiska pracy i posiadać stosowne certyfikaty zgodności, oznaczenie CE. Istotną kwestią jest również odkażanie i utylizacja środków ochrony indywidualnej. Co do zasady obowiązek ten spoczywa na pracodawcy, niedopuszczalne jest zlecanie tych czynności pracownikom korzystającym ze środków ochrony.

Więcej

Praca zdalna

Z dnia na dzień sytuacja robi się coraz poważniejsza i wszystkie działania koncentrują się na zapobieganiu rozprzestrzeniania się koronawirusa. Jedynym skutecznym sposobem walki jest ograniczenie, polegające na pozostawaniu w domu. Dlatego wielu pracodawców zdecydowało się na oddelegowanie pracowników do pracy zdalnej. Z punktu widzenia BHP, biorąc pod uwagę, że są to zwykle prace biurowe lub specjalistyczne polegające na korzystaniu z komputera i telefonu, jest to oczywiście rozwiązanie bezpiecznie. Jeśli jednak osoba oddelegowana, nigdy nie pracowała zdalnie, to powinna wiedzieć, jakie „zagrożenia” czekają w pracy w domu.   Praca Zdalna — największe zagrożenia   O ile w pracy czasem może nas odrywać od pracy gadatliwy kolega, dźwięk telefonu dzwoniący non stop czy hałas hali produkcyjnej. W domu te funkcje przejmą: dzieci, które nie chodzą do zamkniętej szkoły czy przedszkola, kot, pies, bałagan, obiad do ugotowania, lodówka, pralka, telewizor oraz Internet i wszelkie media społecznościowe. W domu nie ma szefa, który w przypadku wzmożonego hałasu znacząco chrząknie czy współpracowników zerkających w „trosce”, czy nie siedzimy zbyt długo na Allegro.   Kluczem do radzenia sobie ze wszystkimi rozpraszaczami jest samoorganizacja. Najważniejszy jest plan pracy i zadań na każdy dzień oraz tydzień. Kolejny punkt to mierzenie czasu pracy na każdym zadaniem. Na koniec podsumowanie efektywności sprawdzenie wyników. We wszystkich zagadnieniach pomoże nam odpowiedni zestaw programów. Najprostszym i w pełni darmowym sposobem jest skorzystanie z zestawu arkusze Google https://www.google.pl/intl/pl/sheets/about/, kalendarz Google https://www.google.com/intl/pl/calendar/about/ i time trackera https://www.timeneye.com/. Ze wszystkich programów można korzystać za darmo by efektywnie wykorzystać czas pracy w domu.   Z innych rozwiązań z darmowymi wersjami próbnymi lub płatnych, warto sprawdzić m.in   https://todo.microsoft.com/tasks/ https://www.bitrix24.pl/ https://worktime.pl/ http://taskmanager.pl/ https://monday.com/ https://evernote.com/intl/pl https://todoist.com/pl/?lang=pl   Pamiętajcie, że decyzję o zleceniu pracy zdalnej podejmuje pracodawca. Pracownik może jedynie wnioskować o taką formę wykonywania obowiązków. Natomiast wynagrodzenie nie ulega zmianie i nie może być obniżone.

Więcej

Koronawirus a BHP

Dzisiaj potwierdzono łącznie 5 przypadków zarażenia koronawirusem w Polsce. SARS-CoV-2 został odnotowany w prawie 100 krajach na całym świecie, gdzie liczba chorych przekroczyła 100 tysięcy. Nikt oczywiście nie używa słowa epidemia, jednak powstaje wiele pytań i wątpliwości w kwestii prawa pracy i obowiązków pracodawcy. Państwowa Inspekcja Pracy w odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania przygotowała odpowiedzi i wyjaśnienia. W większości dotyczą one kwestii związanych z przebywaniem lub wyjazdem w zagrożone regiony. Pierwsza kwestia to możliwość odmowy pracownika, jeśli delegacja dotyczy miejsca, w którym istnieje groźba zarażenia. Pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu pracy, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia. Zaleca się także brać pod uwagę komunikaty i zalecenia Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Koronawirus w zakładzie pracy Kolejne pytania to, czy pracodawca może zlecić dodatkowe badania lekarskie pracownikowi, który wrócił z wakacji np. Chin lub Włoch, czy może zabronić urlopu, jeśli ten miałby być wykorzystany w w wymienionych miejscach potencjalnie zagrożonych lub czy może nie dopuścić do pracy pracownika wracającego ze wspomnianych wcześniej przykładowych miejsc. We wszystkich przypadkach, pracodawca nie ma wystarczających uprawnień do wyżej wymienionych opcji. Wszystko pozostaje w racjonalniej ocenie i odpowiedzialności pracownika. Natomiast Sejm RP 3.3.2020 r. uchwalił ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych W ustawie nie ma ujętych szczegółowych procedur dla pracodawców, którzy nie wiedzą jak postępować w przypadku pracowników, są jedynie dwa przepisy odnoszące się do możliwości wystąpienia korona wirusa. W pozostałej części określa się, że w zakresach nieuregulowanych w ustawie stosuje się ustawę z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Przeciwdziałanie COVID-19. Praca zdalna Praca zdalna może być rozwiązaniem w celu przeciwdziałania korona wirusowi. Pracodawca może polecić pracownikom wykonywanie obowiązków określonych w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania. Podstawą prawną jest art. 100 § 1 KP, gdzie jasno określone jest, iż należy stosować się do poleceń przełożonych, jeśli nie są one sprzeczne z przepisami prawa. A takie działanie jest uzasadnione bezpieczeństwem i higieną pracy. Rozsądek i profilaktyka Najważniejsze to nie poddawać się panice i rozsądnie podchodzić do aktualnej sytuacji. Warto też zapoznać się z podstawowymi zasadami zapobiegania. Często myj ręce, używając mydła i wody. Kiedy kaszlesz lub kichasz, zakrywaj usta i nos. Zachowaj co najmniej 2 metry odległości od osób, które kaszlą i kichają. Jeśli wracasz z regionu, gdzie występuje koronawirus i masz objawy choroby lub miałeś kontakt z osobą zakażoną, powiadom telefonicznie o tym stację sanitarno-epidemiologiczną lub zgłoś się do oddziału obserwacyjno-zakaźnego. Przygotowaliśmy dla Was plakat w formacie A3 dotyczący powyższych zasad. Plakat można wydrukować i powiesić w widocznym miejscu w firmie. pobierz plakat  Poniżej także adresy jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz lista oddziałów zakaźnych udostępnione przez Ministerstwo Zdrowia oddziały_zakaźne_dla_pacjentów_potencjalnie_zainfekowanych jednostki_Panstwowej_Inspekcji_Sanitarnej Źródła https://www.gov.pl https://www.pip.gov.pl/

Więcej