Ostatnie publikacje
Charakterystyka metody OWAS
22 kwietnia, 2025
Obowiązek dostosowania obiektu do wymogów przeciwpożarowych
25 sierpnia, 2024Dostosowanie obiektu do wymogów BHP. Obowiązki i podstawy prawne
24 sierpnia, 2024Urazy stóp w miejscu pracy – jak ich uniknąć?
Urazy stóp należą do najczęstszych obrażeń odszkodowawczych pracowników, w tym złamania, zwichnięcia i urazy pięty. Każdy, kto chodził po drewnianej podłodze w skarpetkach, powie, że śliskie miejsca wymagają antypoślizgowości. Jednak w miejscu pracy zwykła para butów nie zawsze wystarczy. Oczywiście zapobieganie urazom stóp w miejscu pracy ma sens zarówno dla pracowników, jak i pracodawców, jednak znaki ostrzegawcze dotyczące obuwia ochronnego i środków ochrony stóp to nie wszystko. W tym artykule postaramy się wyjaśnić przyczyny i kroki zapobiegawcze, które można podjąć, aby zmniejszyć liczbę urazów stóp w miejscu pracy. Możemy wyróżnić dwa rodzaje urazów stóp związanych z pracą, pierwszy, nieumyślne – poślizgnięcia, potknięcia i wszelkiego rodzaju upadki. Drugi obejmuje urazy powstałe w wyniku przekłuć, zmiażdżeń, oparzeń i innych ciężkich skaleczeń. Zatem jedno jest pewne, nie trzeba pracować na budowie, żeby narazić się na obrażenia stóp, dlatego właśnie tak ważne jest zapobieganie i bezpieczeństwo w miejscu pracy. Pracodawcy powinni wdrożyć zasady zapobiegania urazom stóp ze względu na potencjalne obciążenie kosztami urazów stóp w miejscu pracy. Branże o szczególnie zwiększonym ryzyku urazów spowodowanych upadkiem obejmują: służbę zdrowia, konserwację budynków, budownictwo i wydobycie oraz transport. Podczas, gdy każdy pracodawca powinien stworzyć politykę zapobiegawczą urazom stóp w miejscu pracy, te szczególne branże powinny zachować jeszcze większą ostrożność. Pierwszym krokiem do ograniczenia urazów stóp jest identyfikacja i zajęcie się odpowiednimi zagrożeniami w miejscu pracy oraz podjęcie kroków w celu wyeliminowania lub zmniejszenia tych zagrożeń poprzez zaprojektowanie stanowiska pracy i/lub miejsca pracy, w tym określenie odpowiedniej ochrony stóp i nóg. Opcje ochrony stóp obejmują: – Ciężkie obuwie ochronne z odpornymi na uderzenia czubkami i odpornymi na ciepło podeszwami do ochrony stóp przed gorącymi powierzchniami roboczymi, często spotykanymi w przemyśle dekarskim, brukarskim i hutniczym. Metalowe wkładki niektórych butów ochronnych chronią przed ranami kłutymi. Niektóre buty ochronne są specjalnie zaprojektowane do zagrożeń w odlewniach lub do zapobiegania gromadzeniu się elektryczności statycznej lub do ochrony pracowników przed zagrożeniami elektrycznymi w miejscu pracy. – Ochraniacze śródstopia i na palce chroniące obszar podbicia przed uderzeniami i uciskiem. Wykonane z aluminium, stali, włókna lub tworzywa sztucznego. Tego typu osłonki są zwykle przymocowywane do zewnętrznej części obuwia. Pracodawcy chcąc zapobiec urazom wśród pracowników powinni wdrożyć również następujące zasady bezpieczeństwa: – Oddzielenie sprzętu mobilnego od ruchu pieszego oraz zainstalowanie lusterek bezpieczeństwa i znaków ostrzegawczych; – Właściwe zabezpieczenie maszyn, takich jak piły łańcuchowe lub kosiarki rotacyjne; – Skuteczne sprzątanie zmniejsza liczbę incydentów. Ostre przedmioty i zaśmiecona podłoga łatwo mogą przyczynić się do nawet nieumyślnego zranienia w stopę; – Korzystanie z kontrastu kolorów i kątowego oświetlenia w celu poprawy widzenia głębi w skomplikowanych obszarach, takich jak schody, rampy i przejścia; – Umieszczenie znaków bezpieczeństwa w widocznych miejscach, w których wymagane jest obuwie ochronne, gdy istnieje potencjalne zagrożenie ze strony spadających przedmiotów itp.; – Trzymanie chemikaliów w wyraźnie oznaczonych pojemnikach i butelkach; Ludzka stopa i kostka zawierają 26 kości, 33 stawy i ponad sto mięśni, ścięgien i więzadeł, więc nic dziwnego, że urazy stopy długo się goją i są nieraz wyjątkowo bolesne. Jako pracownik warto więc nosić odpowiednie obuwie, często sprawdzać podeszwy butów pod kątem obecności kawałków metalu lub innych osadzonych przedmiotów, które mogą stwarzać zagrożenie elektryczne lub potknięcie i dbać o czystość ogólną w miejscu pracy, a także stosować się do specjalistycznych wymogów bezpieczeństwa w zawodach które tej szczególnej ostrożności wymagają.
WięcejJak wybrać rękawice robocze?
Zadaniem rękawic roboczych jest ochrona ręki przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi. Zaliczane są do indywidualnych środków ochrony i ich zapewnienie należy do obowiązków pracodawcy. Istnieje wiele podziałów rękawic roboczych, dlatego warto się z nimi zapoznać, by odpowiednio dobrać rękawice dla pracowników. Rodzaje rękawic roboczych To podstawowy podział dokonany przez dyrektywę Unii Europejskiej 89/686/EWG uwzględniający stopień zagrożenia podczas wykonywania prac przez pracownika. Dyrektywa wyróżnia trzy kategorie: I – rękawice zapewniające podstawową ochronę przed lekkimi uszkodzeniami naskórka, temperaturą do 50 stopni Celsjusz, wodą, środkami czyszczącymi oraz łagodnymi środkami chemicznymiII – chronią przed średnimi uszkodzeniami mechanicznymi, niskimi i wysokimi temperaturami, muszą mieć certyfikat potwierdzający zgodność z normą EN 388.III – ich zadaniem jest ochrona rąk przed ciężkimi uszkodzeniami mechanicznymi, spowodowanymi silnymi środkami chemicznymi lub wysokim napięciem, rękawice muszą mieć certyfikat oraz muszą być zatwierdzone przez inspektora BHP. Inne podziały dotyczą budowy rękawic (jednopalcowe, trójpalcowe itp.) lub materiału, z którego zostały wykonane (materiałowe, skórzane, lateksowe, itp.). Jak dobrać rękawice robocze? Wybór odpowiednich rękawic roboczych nie jest sprawą prostą. W dużych przedsiębiorstwach zadanie to można powierzyć inspektorowi BHP. W małej firmie musi zrobić to pracodawca. Niezależnie od tego, kto będzie dokonywał wyboru, musi wziąć pod uwagę kilka czynników. Podstawowym elementem jest ocena stopnia i rodzaju zagrożeń na poszczególnych stanowiskach. Nie ma rękawic uniwersalnych, które można zastosować dla wszystkich pracowników, ponieważ wykonują różne prace o różnym zagrożeniu. Kolejnym elementem jest określenie części ręki, która najbardziej narażona jest na uszkodzenia, w tych miejscach rękawica powinna być dodatkowo wzmocniona. W zależności od rodzaju zagrożeń do wyboru są rękawice chroniące przed zagrożeniami: chemicznymi i biologicznymi, mechanicznymi, termicznymi, elektroizolacyjnymi, wibracyjnymi, związanymi z wybuchami. Na koniec zostaje wybór materiału oraz rozmiar rękawic dostosowany do wielkości dłoni pracownika, by mógł precyzyjnie wykonywać powierzone zadania. Wszystkie rękawice ochronne kategorii II i III muszą spełniać określone normy potwierdzone odpowiednimi certyfikatami. Rękawice robocze stosowane są nie tylko w zakładach pracy, ale także w w gospodarstwach domowych oraz podczas prac w gospodarstwach rolniczych.
WięcejRyzyko zawodowe – czym jest i w jaki sposób się je ocenia?
Pracodawca jest zobowiązany do ochrony zdrowia i życia pracowników, których zatrudnia w swojej firmie. Do jednych z jego ważniejszych powinności należy również określenie ryzyka zawodowego. Z czym się to wiąże? Czym jest ryzyko zawodowe? Według § 2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy ryzyko zawodowe to „prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaną pracą, powodujących straty, w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy.” Kodeks pracy określa, że pracodawca jest odpowiedzialny za ocenę i udokumentowanie ryzyka zawodowego, które jest związane z wykonywaniem obowiązków pracowniczych. Do jego zadań należy również zastosowanie środków zaradczych dostosowanych do danego stanowiska pracy, które mają na celu obniżyć ryzyko wystąpienia niepożądanych zdarzeń. Istotne jest także to, by pracodawca poinformował osoby zatrudnione w jego firmie o tym, jakie ryzyko zawodowe występuje na danym stanowisku oraz poinstruował je, w jaki sposób unikać niebezpiecznych dla nich sytuacji. Jak określić ryzyko zawodowe? Pracodawca może samodzielnie określić ryzyko zawodowe, jednak najczęściej zleca się to osobom, które specjalizują się w sprawach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Ocenę ryzyka zawodowego przeprowadza się uwzględniając Polską Normę PN-N-18002, dzięki której da się określić, jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia konkretnych zagrożeń (mało prawdopodobne, prawdopodobne lub wysoce prawdopodobne) oraz z jakimi konsekwencjami należy się liczyć, gdy dojdzie do niepożądanej sytuacji na danym stanowisku pracy (oceny dokonuje się w skali trzystopniowej – zagrożenie małe, średnie lub duże). Jakie są czynniki ryzyka zawodowego? W ocenie ryzyka zawodowego bierze się pod uwagę wybrane wytyczne. Wśród nich wymienia się czynniki: chemiczne (np. kontakt pracownika z gazami trującymi, rozpuszczalnikami, spalinami); fizyczne (np. narażenie na pracę w hałasie, drgania mechaniczne); psychiczne (np. stres, monotonia); biologiczne (np. narażenie na kontakt z wirusami, bakteriami lub zwierzętami i owadami). Wśród ważnych czynników oceniających ryzyko zawodowe uwzględnia się również nadmierny wysiłek fizyczny, specyficzne obciążanie ciała, zagrożenia związane z pracą w trudnych warunkach atmosferycznych lub narażanie się na wypadki podczas obsługi maszyn. Jakie informacje powinno się zawrzeć w dokumentach informujących o dokonaniu oceny ryzyka zawodowego? W dokumentacji oceny ryzyka zawodowego należy zawrzeć kilka kwestii: opis stanowiska pracy (trzeba tutaj wyszczególnić m.in. zakres zadań do wykonania, maszyny wykorzystywane w pracy, niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe czynniki środowiska pracy, osoby pracujące na danym stanowisku oraz środki ochrony indywidualnej i zbiorowej, wynik oceny ryzyka związanego z danym zagrożeniem w pracy, środki profilaktyczne, datę przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego wraz z nazwiskami osób odpowiedzialnych za jej określenie.
WięcejKaski
Podczas wykonywania cięższych prac budowlanych, remontowych czy produkcyjnych, należy bezwzględnie zachowywać przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy. Jednym z wymogów pracy w trudnych warunkach jest noszenie kasków ochronnych. Przydadzą się one wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko, że coś może spaść z wysokości lub łatwo można uderzyć się w głowę, nawet zachowując pochyloną postawę ciała np. za sprawą niskich stropów bądź wystających elementów. Twarz i głowa, zwłaszcza jej środkowa i tylna część, to bardzo wrażliwe miejsca. Silny nacisk lub mocne uderzenie w newralgiczne obszary może skończyć się poważną kontuzją, kalectwem, a nawet śmiercią. Dlatego też kaski są absolutną koniecznością. Kask budowlany Najlepiej sprawdzają się hełmy ochronne BHP, ponieważ są mocne i wytrzymałe. Profesjonalne kaski muszą spełniać normy określone przepisami prawa, dlatego też solidny pracodawca zawsze sprawdza wszelkie wymagane atesty, zanim dopuści nakrycia głowy do użytku przez swoich pracowników. W przestrzeni publicznej najczęściej spotyka się kaski w kolorze żółtym, które właśnie za sprawą swej jarzącej barwy są widoczne z daleka, ale w sprzedaży dostępne są także kaski w innych kolorach. Jasne odcienie kasków sprawiają, że ludzie w nich pracujący są widoczni nawet w przyciemnionych, zadymionych pomieszczeniach bądź w zamglonym terenie. W ten sposób wyeliminowane zostaje np. ryzyko potrącenia pracownika magazynu przez wózek widłowy lub pracownika technicznego na drodze przez nadjeżdżający samochód. Kask ochronny Kolory kasków mają znaczenie, więc warto je odróżniać. Żółte kaski noszą budowlańcy i osoby pracujące fizycznie. Białymi kaskami wyróżniają się kierownicy budowy. Zielone kaski noszą z kolei specjaliści z dziedziny BHP, zaś niebieskie – osoby pracujące na wysokościach, zajmujące się energetyką bądź operatorzy maszyn przemysłowych. Czarne kaski zakładają architekci, a pomarańczowe geodeci. Należy szczególnie uważać, jeśli spotka się osoby w czerwonych kaskach, gdyż są to zazwyczaj stażyści, czyli pracownicy, którym może brakować cennego doświadczenia. Oczywiście kaski ochronne są noszone nie tylko na budowie, ale w różnych branżach. Noszą je np. pracownicy magazynów, przedstawiciele służb mundurowych, operatorzy dźwigów, górnicy czy przedstawiciele innych profesji, w których występuje znaczne zagrożenie zdrowia i życia. Kaski BHP Niektóre ochronne nakrycia głowy są jedynie nakładane na głowę niczym kapelusz, inne posiadają dodatkowe zabezpieczenia, jak wiązania pod szyją. Najbardziej fachowo prezentują się kaski z paskami czteropunktowymi zapinanymi pod brodą. Są one przeznaczone głównie do prac wysokościowych. W parze z kaskiem trzeba czasem założyć słuchawki wyciszające lub stopery do uszu, zwłaszcza w miejscach, gdzie pracownicy są narażeni na nadmierną emisję hałasu. Polecamy wytrzymałe i wykonane z najlepszej jakości komponentów kaski BHP, które są optymalnym rozwiązaniem dla każdej firmy. Nasze produkty są zgodne z wszelkimi normami oraz sprawdzają się w intensywnej i długotrwałej eksploatacji. Należycie chronieni pracownicy są z kolei bardziej zmotywowani i wydajni w pracy.
WięcejPostępowanie powypadkowe – co warto wiedzieć na ten temat?
Niezależnie od poziomu i skuteczności zabezpieczeń w miejscu pracy wypadki czasami się zdarzają. Bywa, że zadziała czynnik ludzki, a innym razem niemożliwe do przewidzenia, mało prawdopodobne elementy losowe. Konsekwencje takiego wydarzenia dla firmy i pracowników, którzy ulegli wypadkowi mogą być poważne. Dlaczego w interesie wszystkich jest to, żeby jak najdokładniej ustalić, co właściwie się wydarzyło i dlaczego, a także przygotować stosowaną dokumentację. Temu właśnie służy postępowanie powypadkowe. Ustalenie szczegółów dotyczących wypadku Pierwszym zadaniem postępowania powypadkowego jest ustalenie szczegółów dotyczących wypadku. Jeżeli jest to w danym momencie możliwe, rozmawia się z pracownikami, którzy ulegli wypadkowi, a także z ewentualnymi świadkami. Przejrzeć i zabezpieczyć należy również nagrania z monitoringu w miejscu pracy, a także je zabezpieczyć, wykonując kopie zapasowe. W ten sposób uzyskuje się dokładny, potwierdzony zeznaniami świadków i nagraniem opis zdarzenia, który może być użyty między innymi dla uzyskania odszkodowania przez firmę. Przygotowanie dokumentacji dotyczącej wypadku Ważne jest, żeby nie tylko uzyskać informacje dotyczące przebiegu wypadku, ale też wszystko odpowiednio udokumentować. Postępowania powypadkowe musi więc wiązać się z przygotowaniem kompletnej dokumentacji, w tym również fotograficznej z miejsca zdarzenia. Dokumentacja powinna też zawierać wcześniej wspomniane nagrania z monitoringu i spisane zeznania uczestników i świadków. Do dokumentacji związanej z wypadkiem dołączone mogą być protokoły wcześniejszych audytów, jeżeli dotyczą one bezpieczeństwa w firmie i działań podjętych, by je zapewnić. Ustalenie przyczyn wypadku Istotną funkcją postępowania powypadkowego jest również ustalenie przyczyn wypadku. W przypadku, gdy wypadek spowodowany został przez zaniedbanie, czy niezastosowanie się do zasad bezpieczeństwa pracy, ustalenie dokładnych przyczyn opierać się będzie na porównaniu zgromadzonej dokumentacji, obowiązujących regulaminów i wyników wcześniejszych audytów. Z kolei w przypadku, gdy wypadek miał związek ze złym stanem technicznym maszyn i urządzeń, konieczna będzie dodatkowa opinia autoryzowanych specjalistów.
WięcejRaport KOBiZE – co warto wiedzieć?
Z bardzo różnych przyczyn obowiązek związany z naliczaniem opłat za korzystanie ze środowiska stanowi dla wielu przedsiębiorców dość kłopotliwe zobowiązanie. Zgodnie z przepisami są oni zobligowani do raportowania o emisji gazów cieplarnianych do Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami Gazów Cieplarnianych (KOBiZE). Kto i kiedy musi złożyć raport do KOBiZE? Obowiązek złożenia raportu do KOBiZE ciąży na wszystkich podmiotach gospodarczych, których działalność związana jest z emisją paliw, gazów lub innych substancji do środowiska. Jest to zobowiązanie narzucane również na osoby fizyczne, które nie są przedsiębiorcami, ale: decydują się na montaż instalacji wymagającej uzyskania pozwolenia; korzystają ze źródeł spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest większa od 1 MW, ale mniejsza od 50 MW.Warto przy tym zaznaczyć, że jeśli obowiązek sporządzenia i wprowadzenia raportu do systemu jest związany z eksploatacją instalacji, za jego realizację odpowiada podmiot dokonujący instalacji.Każdy, na kogo przepisy nakładają obowiązek złożenia raportu do KOBiZE musi wykonać to raz do roku. Raport zawsze składany jest za poprzedni rok kalendarzowy nie później niż do końca lutego. Co musi być zawarte w raporcie KOBiZE? Co to znaczy KOBiZE? To po prostu Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami Gazów Cieplarnianych.Być może niewiele osób ma świadomość tego, że raport KOBiZE to jedyne sprawozdanie związane z przepisami o ochronie środowiska, które jest składane wyłącznie w wersji elektronicznej – w tym celu wykorzystuje się specjalną aplikację. Warto jednak zaznaczyć, że raportowanie w ten sposób możliwe będzie jedynie wtedy, gdy podmiot korzystający ze środowiska dokona rejestracji na stronie www.krajowabaza.kobize.pl, składając przy tym wniosek o utworzenie indywidualnego konta, niezbędnego do obsługi aplikacji i składania w ten sposób raportów.Co raportujemy do KOBiZE? W raporcie powinny znaleźć się następujące informacje: wielkość emisji gazów cieplarnianych (i innych substancji) wprowadzanych do powietrza, wielkość produkcji i charakterystyka surowców związanych z emisją paliw, stosowane środki techniczne mające na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych; planowane terminy uruchomienia nowych przedsięwzięć i związanych z tym wartości emisji gazów cieplarnianych i innych substancji.Bez zawarcia wszystkich wymienionych powyżej danych nie będzie możliwe utworzenie elektronicznego raportu. W jakim celu tworzone jest sprawozdanie KOBiZE? Głównym celem raportowania do KOBiZE jest poznanie ilości konkretnych substancji, jakie w efekcie działalności przedsiębiorców czy jednostek fizycznych przedostają się do atmosfery, prowadząc do jej zanieczyszczenia.Wypełniając sprawozdanie do KOBiZe należy podać konkretne substancje, a także ich ilość, jaka przedostaje się do środowiska. W tym celu należy uwzględnić parametry takie jak wartość opałowa, współczynnik utlenienia czy zawartość biomasy. W raporcie zawsze należy uwzględniać wskaźnik emisji na jednostkę produkcji lub ilość spalonego paliwa. Konieczne jest zsumowanie wszystkich danych i podanie rocznej wielkości emisji. KOBiZE to Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami Gazów Cieplarnianych, do którego każdy przedsiębiorca korzystający ze środowiska musi składać coroczne raporty o emisji gazów cieplarnianych. Czy rejestracja w KOBiZE jest obowiązkowa? Rejestracja w KOBiZE obowiązkowa jest dla podmiotów korzystających ze środowiska. Podmioty te muszą zarejestrować się w bazie i składać raporty o emisji gazów cieplarnianych. Raporty te należy składać do końca lutego każdego roku. Czy trzeba złożyć raport do KOBiZE za ubiegłe lata? Podmioty, które posiadają nawet tylko jeden służbowy samochód już podlegają obowiązkowi raportowania do KOBiZE. Co ważne, raporty należy uzupełnić począwszy od 2010 roku. Jest to ważne, gdyż Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska może żądać przedstawienia danych z raportów za lata ubiegłe. Niestety uchybienia w tym zakresie mogą spowodować nałożenie na podmiot mandatu karnego.
WięcejOchrona zdrowia podczas pracy zawodowej
W pracy spędzamy średnio ponad 35 lat! To liczba, która sprawia, że należy się zastanowić nad tym, w jakich warunkach pracujemy i co można zrobić, aby praca nie wpływała negatywnie na nasz stan zdrowia i komfort życia. Dlatego, w trosce o swoje zdrowie każdy pracownik powinien poznać swoje obowiązki i prawa, jakie mu przysługują z uwzględnieniem wykonywanych obowiązków na danym stanowisku pracy. Są to tematy, które wymagają wnikliwej analizy na wielu płaszczyznach, ale jednym z ważniejszych aspektów, o których pracownicy często zapominają lub bagatelizują są środki ochrony zbiorowej. Istota środków ochrony zbiorowej Pośród pracowników panuje przeświadczenie, że najważniejsze dla ich bezpieczeństwa i wysokiego komfortu pracy są środki ochrony indywidualnej. Warto podkreślić, że środki ochrony indywidualnej mają ogromny wpływ na bezpieczeństwo pracownika, ale ustawodawca zaznacza, że pracodawca powinien w pierwszej kolejności wdrażać środki ochrony zbiorowej. Wynika to z przekonania, że lepiej zapobiegać negatywnym czynnikom, niż później zmagać się z ich konsekwencjami. Zgodnie z założeniami środki ochrony zbiorowej to wszelkiego rodzaju zabezpieczenia, rozwiązania i likwidacja zagrożeń mające na celu ochronę zdrowia i życia pracowników w ich miejscu pracy. Środki ochrony zbiorowej, które przeznaczone są do ochrony grupy ludzi oraz pojedynczych osób można podzielić na administracyjno-organizacyjne, prawne i techniczne. Podział środków ochrony zbiorowej Środki administracyjno-organizacyjne i prawne obejmują przepisy w zakładzie, działania kontrolne oraz akty prawne. Środki techniczne, to działania mające na celu ochronę pracowników przy ich stanowiskach pracy. Ich zakres jest bardzo szeroki, a podejmowane środki ochrony bardzo złożone, uwzględniające specyfikę wykonywanej pracy, branży oraz zasobów lokalowych. Warto zaznaczyć, że do podstawowych środków ochrony zbiorowej zalicza się oświetlenie, wentylację i klimatyzację, oddymianie, specyficzne rozwiązania techniczne w maszynach. W przypadku oświetlenia pracodawca wszędzie tam, gdzie to możliwe powinien zapewnić pracownikowi dostęp do światła dziennego. Jeśli jest to niemożliwe lub światło jest ograniczone, jego obowiązkiem jest doświetlenie pomieszczenia światłem sztucznym. Dobór oświetlenia w pomieszczeniu powinien uwzględniać specyfikę wykonywanej pracy, ponieważ niewłaściwe oświetlenie ma negatywny wpływ na narząd wzroku. Co z kolei negatywnie wpływa na jakość pracy oraz może powodować problemy ze zdrowiem. Podobnie jest z wentylacją i klimatyzacją, która utrzymuje odpowiednią jakość powietrza, temperaturę i czystość. Istotnym elementem środków ochrony zbiorowej jest także oddymianie i ochrona przeciwpożarowa. W każdym zakładzie pracy powinny odbywać się odpowiednie szkolenia oraz kontrole sprawdzające system. Szerokim i bardzo istotnym tematem środków ochrony zbiorowej są rozwiązania konstrukcyjne w maszynach. Uwzględniają one wiele rozwiązań i systemów, takie jak: odpowiednie odległości, specjalne osłony czy systemy powiadamiania i zatrzymywania awaryjnego. A wszystko tak przemyślane, aby chronić życie i zdrowie pracownika. Kof Regard – BHP Rzeszów – Profesjonalne obsługa dla firm
WięcejWypalenie zawodowe
Z dniem 1 styczna 2022 roku wypalenie zawodowe umieszczone zostało na liście w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. Pomimo tego w polskim prawie taka definicja nie istnieje. Czym jest wypalenie zawodowe? Z wypaleniem zawodowym tak naprawdę może spotkać się każdy, niezależnie od wieku i stażu pracy. Do takiego stanu najczęściej przyczynia się długotrwały stres odraz nadmierne napięcie, spowodowane ciągłą walką, nierzadko ponad siły o osiągnięcie jak najlepszych wyników zawodowych.Najczęstsze objawy wypalenia zawodowego to: brak energii, ciągłe wyczerpanie, problemy w efektywnym wykonywaniu obowiązków zawodowych, brak zaangażowania, dystansowanie się od współpracowników (często powiązane z wrogimi i oziębłymi zachowaniami). Jak skutecznie poradzić sobie z wypaleniem zawodowym? Wbrew pozorom wypalenie zawodowe to poważny problem, niestety zbyt często bagatelizowany. Pracodawcy, którym zależy na dobrym zdrowiu i efektywności pracowników, walczą o pozyskanie specjalistycznej opieki psychologicznej dla swoich podwładnych. Niestety nie jest to proste, gdyż w Polsce brak nie tylko odpowiednich rozwiązań systemowych. Duży problem stanowi również mocno ograniczony dostęp do specjalistów. BHP Rzeszów
WięcejBHP podczas pracy na mrozie
Każdy pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia swoim pracownikom bezpieczeństwa i higieny pracy na każdym stanowisku. Jak powinno wyglądać BHP podczas pracy na mrozie? Bezpieczeństwo i higiena pracy w niskich temperaturach Pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia swoim pracownikom odpowiednich warunków pracy. W przypadku osób, które zajmują się zawodową pracą w niskich temperaturach, pracodawca jest zobowiązany do dostarczenia pracownikom odpowiedniej odzieży i obuwia roboczego. Jest to obowiązek pracodawcy, który jeżeli nie zostanie spełniony, uprawnia pracownika do rezygnacji z powierzonych mu zadań (pod warunkiem, że zagrażają bezpieczeństwu jego życia bądź zdrowia) z prawem do zachowania całości wynagrodzenia. BHP podczas pracy na mrozie zobowiązuje pracodawców nie tylko do zapewniania odzieży, ale również do dostarczenia posiłków regeneracyjnych i napoi. Ich rodzaj i temperatura muszą być dopasowane do warunków pracy. Im zimniej, tym bardziej rozgrzewające i regenerujące powinny być.
WięcejPodsumowanie roku 2021 BHP i PPOŻ
Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpożarowa to obszary, w których obserwujemy dynamiczne zmiany przepisów, które podyktowane są głównie trudną sytuacją na świecie w zakresie ochrony zdrowia czy bezpieczeństwa pracowników.BHP w 2021 roku odnotowało wiele zmian i nowelizacji przepisów i aktów prawnych, których znajomość jest obowiązkowa dla wszystkich specjalistów i inspektorów BHP w zakładach pracy, na budowach oraz innych miejscach, w których kontrola bezpieczeństwa pracy musi być bezsprzecznie przestrzegana.Podsumowanie roku BHP przyniosło zmiany przepisów w kilku głównych obszarów: pracy niebezpiecznej, ubezpieczeń wypadkowych i wysokości odszkodowań. Nowelizacji uległy również przepisy dotyczące dziennika budowy, montażu i rozbiórki. Zmiany przepisów w zakresie pracy niebezpiecznejW zakresie pracy niebezpiecznej odnotowano dwie znaczące zmiany. Pierwsza dotyczy bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego. Zmienione przepisy w tym zakresie obowiązują od dnia 21.01.2021 i dotyczą szczegółowych warunków bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego. Źródłem promieniowana jonizującego jest każde urządzenie wykorzystujące tego typu promieniowanie (w diagnostyce medycznej możemy wymienić choćby radioterapię). Rozporządzenie wprowadza sporo istotnych zmian do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego (Dz.U. poz. 994) w zakresie kontroli źródeł promieniotwórczych oraz ewidencji źródeł promieniotwórczych. Przy tej okazji warto wspomnieć o zmianach przepisów związanych z pracą gazoniebezpieczną, które wprowadzone zostały w życie 17.09.2021 r. Konieczność ich wprowadzenia została podyktowana trudną sytuacją kadrową związaną z pandemią koronawirusa.Nowe przepisy rozporządzenia dotyczą operatorów systemu gazowego przesyłowego, dystrybucyjnego i magazynowania. Pojawiły się tutaj dwie nowe regulacje, które obowiązują podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii lub stanu nadzwyczajnego oraz w okresie nie dłuższym niż 30 dni po ich odwołaniu. Zgodnie z nowymi przepisami do prac gazoniebezpiecznych można dopuścić dwóch pracowników bez nadzoru z zastrzeżeniem, że przynajmniej jeden z nich posiada stosowne kwalifikacje w zakresie dozoru. Zmiany w zakresie wysokości kwot jednorazowych odszkodowańOd 1 kwietnia 2021 r. weszły też w życie nowe przepisy podwyższające wysokość jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Różnica ta wynosi o 49zł więcej za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu [1]. Zmiana kategorii ryzyka i stóp procentowych składki na ubezpieczenie wypadkowe dla grup działalnościZ dniem 1 kwietnia 2021 r. obowiązywać zaczęły nowe kategorie ryzyka i stopy procentowe składki na ubezpieczenie wypadkowe dla poszczególnych grup działalności. Nowa składka ma obowiązywać do 31 marca 2022 roku i dotyczy ona przedsiębiorców zatrudniających co najmniej 10 pracowników. Jej wysokość uzależniona jest od stopnia wypadkowości danego rodzaju działalności, czyli od stopnia prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia wypadkowego w pracy. Im bardziej niebezpieczny zawód i większe ryzyko wypadku, tym wyższa składka na ubezpieczenie wypadkowe.Przedsiębiorstwa zatrudniające do 9 pracowników zapłacą zawsze stałą, zryczałtowaną stawkę, która wynosi 50% stawki maksymalnej (stawka maksymalna w 2021 nie uległa zmianie). Dziennik budowy, montażu i rozbiórki – nowe przepisy w zakresie jego prowadzeniaRok 2021 przyniósł też sporo zmian w obszarze budownictwa. 19 września weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii określające sposób prowadzenia dzienników budowy, montażu i rozbiórki.Nowe przepisy precyzyjnie określają sposób prowadzenia i administrowania dziennikiem budowy, montażu lub rozbiórki. Ściśle narzucają jego format, numerację stron, terminy i tryb jego wydania. Precyzują zawartość każdej ze stron i określają postępowanie inwestora w przypadku zmiany kierownika budowy, robót, inspektora nadzoru inwestorskiego czy projektanta sprawującego nadzór autorski.
Więcej